โรคหวัดเป็นโรคที่พบได้มากที่สุดในจำนวนโรคทั้งหลายที่คนเรามักจะเป็นกัน สามารถเป็นได้ทั้งในเด็กและผู้ใหญ่ บางคนอาจเป็นได้ปีละหลายครั้ง โดยเฉพาะในเด็กเล็กและเด็กที่เพิ่งเข้าโรงเรียนในปีแรกๆ อาจเป็นเฉลี่ยประมาณเดือนละครั้ง

          โรคหวัดเป็นโรคที่พบได้ตลอดทั้งปี มักจะพบมากในช่วงฤดูฝน ฤดูหนาว หรือในช่วงที่มีอากาศเปลี่ยนแปลง ส่วนในฤดูร้อนจะพบน้อยลง

สาเหตุและการติดต่อ

          โรคหวัดเกิดจากเชื้อไวรัส (virus) ซึ่งมีมากกว่า 120 ชนิด แต่โดยปกติการเกิดโรคหวัดแต่ละครั้งจะเกิดจากเชื้อไวรัสเพียงชนิดเดียว และเมื่อเป็นแล้ว ร่างกายคนเราจะมีภูมิต้านทานต่อเชื้อหวัดชนิดนั้น เมื่อเกิดการเจ็บป่วยครั้งใหม่ ก็จะเกิดจากเชื้อไวรัสชนิดใหม่หมุนเวียนเช่นนี้ไปเรื่อยๆ

          เชื้อหวัดมีอยู่ในน้ำมูก น้ำลาย และเสมหะของผู้ป่วย สามารถติดต่อกันได้โดยการไอ จามหรือหายใจรดกัน นอกจากนี้ยังติดต่อโดยการสัมผัสมือ กล่าวคือ เชื้อหวัดอาจติดที่มือของผู้ป่วย เมื่อสัมผัสถูกมือของคนอื่น เชื้อหวัดก็จะติดที่มือของคนนั้นๆ และเมื่อใช้นิ้วมือขยี้ตาหรือแคะจมูก เชื้อก็จะเข้าสู่ร่างกายของคนนั้นๆ จนกลายเป็นไข้หวัดได้ ซึ่งเด็กมักเป็นผู้แพร่โรคหวัดไปยังสมาชิกอื่นในครอบครัว การแพร่เชื้อพบได้มากที่สุดในวันที่ 2 และวันที่ 4 ของการเป็นหวัด

อาการ

          อาการแสดงที่สำคัญ คือ มีน้ำมูกใส คัดจมูก ไอแห้งๆ หรือไอมีเสมหะเล็กน้อย ลักษณะสีขาว จาม ระคายคอ คอแห้ง หรือเจ็บคอเล็กน้อย อ่อนเพลีย ปวดศีรษะ ครั่นเนื้อครั่นตัว

          ในผู้ใหญ่อาจไม่มีไข้ มีเพียงคัดจมูก น้ำมูกใส ส่วนในเด็กอาจมีไข้สูงและชัก ท้องเดิน หรือถ่ายเป็นมูกร่วมด้วย

          ถ้าเป็นหวัดเกิน 4 วัน อาจมีน้ำมูกข้นเหลืองหรือเขียว หรือไอมีเสมหะเป็นสีเหลืองหรือเขียว ซึ่งเกิดจากการติดเชื้อแบคทีเรีย (bacteria)  

คำแนะนำการปฏิบัติตัวของผู้ป่วย